Στην Ελλάδα του 2014 ζούμε το τέλος της λογικής.
Ο υπουργός παιδείας έκανε δεκτές μόλις 18 αιτήσεις παραίτησης εκπαιδευτικών από τις 68 που εισηγήθηκε το Κ.Υ.Σ.Π.Ε. στις 30/10/14.
Η εισήγηση του συμβουλίου είχε στηριχθεί στις δηλώσεις και
παρεμβάσεις του υπουργού, γι' αυτό κι ως αιρετός είχα εκφράσει την
διαφωνία μου.
Κι όμως ο υπουργός δεν έλαβε υπόψη του την συγκεκριμένη εισήγηση κι αποφάσισε με τα δικά του κριτήρια.
Μια πράξη χωρίς προηγούμενο, μια ανεύθυνη και προκλητική απόφαση.
Στην πραγματικότητα η απόφαση του υπουργού πλήττει το κύρος και την
αξιοπιστία του συμβούλιου αν δε το καταργεί και ταυτόχρονα καταστρατηγεί
το δικαίωμα του εκπαιδευτικού να θέτει την παραίτησή του κατά τη.....
διάρκεια του διδακτικού έτους για σοβαρούς οικογενειακούς και λόγους
υγείας.
Με ποια λογική μπορεί κάποιος να κρατά ετσιθελικά εκπαιδευτικούς με
σοβαρά προβλήματα υγείας με 70 ή 80% αναπηρία ή καρκίνο ή άλλες
ασθένειες στην τάξη;
Είναι δυνατόν άνθρωποι που έδωσαν και τη ζωή τους στην τάξη για 30 και 35 χρόνια, να αντιμετωπίζονται ανεύθυνα και ανάλγητα;
Χάθηκε η ευαισθησία και η ανθρωπιά; Δεν μπορώ να πιστέψω πως η
οικονομική κρίση μας οδηγεί σ' αποφάσεις χωρίς προηγούμενο,
ισοπεδώνοντας την αξιοπρέπεια και το κύρος των εκπαιδευτικών.
Είναι επιτακτική ανάγκη το όλο θέμα να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Χθες ενημέρωσα το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. για το συγκεκριμένο θέμα και σήμερα
αντιπροσωπεία της έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο παιδείας
χωρίς αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου