Η (… δικαία!) κραυγή, ενός Τρικαλινού δασκάλου. Στα Τρίκαλα δεν ήρθε κανένας άλλος, εκτός από τους κατά προτεραιότητα, κάτι ανάλογο με τη Φλώρινα.

Γροθιά στο στομάχι του ίδιου του συστήματος (πολιτικού , εκπαιδευτικού , συνδικαλιστικού κλπ.) από έναν μάχιμο εκπαιδευτικό, τον Αντώνη Παπαγεωργόπουλο. 

Έναν Τρικαλινό δάσκαλο που προσπαθεί εναγωνίως (… και ματαίως, παρά τα χρόνια υπηρεσίας και τα μόρια που έχει συγκεντρώσει!) να εξασφαλίσει μια απόσπαση ώστε να έρθει να διδάξει (… και όχι να πολιτικολογεί) κοντά στην οικογένειά του. Διαβάστε με προσοχή την επιστολή που φιλοξενεί το trikalavoice.gr. Αξίζει:

«Φίλοι μου, επειδή με ρωτάτε αν πήρα απόσπαση για τα Τρίκαλα, σας απαντώ, όχι!!! Δεν πήρα παρά τα χρόνια υπηρεσίας και τα μόρια που έχω συγκεντρώσει, κάτι......

που θα ήταν αυτονόητο και επιβεβλημένο. Όμως στο ΠΥΣΠΕ της μιζέριας και της υποκρισίας οι μνημονιολάγνοι αποφάνθηκαν ότι ουδείς με μοριοδότηση μπορεί να έρθει στο σπίτι του, στην οικογένειά του και στα παιδιά του. Ήρθαν μόνο οι κατά προτεραιότητα σύζυγοι αστυνομικών, στρατιωτικών, πυροσβεστών, συνδικαλιστές μέλη ΔΣ, εκλεγμένοι ΟΤΑ και ασθενείς ή ανάπηροι. Είναι κατανοητό ότι η «μακρά χειρ» της κεντρικής εξουσίας θα πρέπει να καρπώνεται αντισταθμιστικά και να επωφελείται, αλλά όχι εις βάρος των υπολοίπων στην κοινωνία. Τα παιδιά των ανωτέρω επαγγελματικών κατηγοριών δικαιούνται να μεγαλώνουν με τους δύο γονείς, να τα προστατεύουν, να τα βοηθούν στις δυσκολίες της ζωής, ενώ τα παιδιά των δασκάλων, θα πρέπει να ζουν αποκομμένα από τον πατέρα τους, να τον βλέπουν σπάνια, να επιλύουν τα προβλήματά τους χωρίς κανένα στήριγμα. Ο δάσκαλος που είναι με μια βαλίτσα στο χέρι και μετακινείται κάθε χρόνο και καταξοδεύει το μισθό του σε ενοίκια, καύσιμα κ.α., που είναι στο δρόμο της ευθύνης και του καθήκοντος με βροχή, με χιόνι, με πάγο δεν έχει κανένα δικαίωμα να είναι μαζί με την οικογένειά του ,αντιθέτως οι εκλεκτοί του συστήματος έχουν πλείστα δικαιώματα «κατά προτεραιότητα». Αυτή η κατάσταση είναι δημιούργημα της νομοθετικής εξουσίας,όχι εν αγνοία της συνδικαλιστικής μας ένωσης.Το αποτέλεσμα είναι άδικο,ανεξήγητο και αδικαιολόγητο για την αντιμετώπιση των πολιτών από την εφαρμογή των νόμων, που ψηφίζονται φωτογραφικά από τους κ.κ. βουλευτές και χωρίζουν τους πολίτες σε δυο κατηγορίες, στους αρεστούς και στους μη. Στα Τρίκαλα δεν ήρθε κανένας άλλος, εκτός από τους κατά προτεραιότητα. Συμβαίνει να ζω την αδικία αυτή χρόνια, χωρίς να είμαι ο μοναδικός, παρατηρώ ότι πολλοί ψάχνουν τρόπο για την κατ” εξαίρεση ή κατά προτεραιότητα απόσπασή τους σε βουλευτικά γραφεία,Δ/νσεις, φορείς και λοιπές λουφαδόρικες θεσούλες, ασθενείας κλπ, καλό θα είναι κάποια στιγμή αυτό να τελειώσει.

Δεν πρόκειται ποτέ να υποβάλλω αίτηση απόσπασης πουθενά αλλού, εκτός για διδασκαλία στην τάξη. Δάσκαλος είμαι,δεν είμαι γραφιάς, ούτε λουφαδόρος ούτε «γλείφτης». Φυσικά και θα υποβάλω αίτηση επανεξέτασης, για την «τιμή των όπλων». Δυστυχώς οι αρεστοί είναι οι κερδισμένοι, δεν ψηφίζουν όμως μόνο αυτοί. Σε λίγο καιρό θα κληθούμε όλοι να υλοποιήσουμε το συνταγματικό μας δικαίωμα και η κάλπη θα «μιλήσει» και θα βγάλει βροντή μεγάλη. Δευτέρα παρουσιάζομαι στην Ανάβρα Μαγνησίας για ανάληψη υπηρεσίας, θα τα λέμε από εκεί».

Πηγή