Ενημερωτικό του Βασίλη Παληγιάννη: Η αναγκαιότητα αλλαγών του χρόνου και του τρόπου των αποσπάσεων καθώς και της μοριοδότησης των κριτηρίων.

Κάθε χρόνο χιλιάδες εκπαιδευτικοί υποβάλλουν αίτηση απόσπασης από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ ή εντός ΠΥΣΠΕ ώστε να βρεθούν στον τόπο συμφερόντων τους, κοντά στις οικογένειές τους.
Ιδιαίτερα σήμερα που οι εκπαιδευτικοί βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις εξαιτίας της οικονομικής εξαθλίωσής τους και αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα στοιχειώδη και αναγκαία για την επιβίωσή τους, η απόσπαση αποτελεί σημαντικότατη επιδίωξη τους.
Με βάση τα παραπάνω, και αφού λάβουμε υπόψη μας τα όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν φέτος και αφορούν κυρίως:
•    Τον χρόνο πραγματοποίησης των αποσπάσεων (30-08-2011).
•    Την κατά προτεραιότητα πραγματοποίηση απόσπαση των δήθεν πλεοναζόντων.
•    Την πρόσληψη αναπληρωτών σε περιοχές που δεν είχαν ικανοποιηθεί αιτήσεις αποσπάσεων.
•    Την στέρηση του δικαιώματος απόσπασης νεοδιόριστων με σοβαρά προβλήματα.
•    Την μοριοδότηση των διαφόρων κριτηρίων.
προτείνω για προβληματισμό τα παρακάτω, ώστε να οδηγηθούμε ως κλάδος σε ένα πιο δίκαιο και αντικειμενικό σύστημα αποσπάσεων:
    Δικαίωμα υποβολής αίτησης απόσπασης από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ πρέπει να έχουν όλοι.....
οι εκπαιδευτικοί.

    Οι αποσπάσεις στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, στην Κ.Υ. του Υπουργείου, στα Πανεπιστήμια και σε άλλους φορείς, προηγούνται των αποσπάσεων από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ και πραγματοποιούνται με μοριοδότηση.
    Οι αποσπάσεις πρέπει να πραγματοποιούνται εγκαίρως. Συγκεκριμένα, τέλος Ιουνίου με αρχές Ιουλίου η πρώτη φάση και η δεύτερη φάση τέλος Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου, ώστε να δίνεται η δυνατότητα του προγραμματισμού της οικογενειακής ζωής του κάθε εκπαιδευτικού.
    Ανακλήσεις αποσπάσεων πραγματοποιούνται για σοβαρούς λόγους.
    Στις περιοχές που δεν θα ικανοποιούνται αιτήσεις απόσπασης εκπαιδευτικών, να μην προσλαμβάνονται αναπληρωτές.
    Οι αποσπάσεις των ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης να προηγούνται αυτών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που ενδιαφέρονται για απόσπαση στην Πρωτοβάθμια.

Η μοριοδότηση των κριτηρίων απόσπασης σίγουρα χρειάζεται ουσιαστικές αλλαγές. Ενδεικτικά αναφέρω:
Α. Χρόνια υπηρεσίας. Με βάση τα ισχύοντα η συνολική υπηρεσία αποτιμάται με ένα μόριο κατ’ έτος. Η μοριοδότηση, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να αυξηθεί κλιμακωτά. Π.χ. 0 – 5 χρόνια επί 1 μόριο, 6 – 15 επί 1,5 μόριο, 16 και πάνω επί 2 μόρια.
Β. Η συνυπηρέτηση αποτιμάται με 10 μόρια. Η μοριοδότηση αυτού του κριτηρίου αποτέλεσε αντικείμενο έντονου προβληματισμού και διαμαρτυρίας πολλών συναδέλφων. Υπήρξαν περιπτώσεις που σύζυγοι ανέργων ή σύζυγοι που εργάζονταν σε όμορους νομούς δεν μοριοδοτήθηκαν κλπ. Επομένως είναι αδήριτη ανάγκη να επαναπροσδιοριστεί ο τρόπος μοριοδότησης του συγκεκριμένου κριτηρίου. Για προβληματισμό θέτω υπόψη σας η μοριοδότηση αυτού του κριτηρίου να μη συνδέεται με τον τόπο εργασίας του συζύγου αλλά με τον τόπο κατοικίας της οικογένειας όπως προκύπτει από τη φορολογική δήλωση.
Γ. Η χηρεία λόγω θανάτου συζύγου με ανήλικα παιδιά θα πρέπει να μοριοδοτηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιείται το αίτημα απόσπασης για ευνόητους λόγους.
Δ. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που συνάδελφοί μας αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα (π.χ. αιφνίδιος θάνατος συζύγου, σοβαροί τραυματισμοί, αποδεδειγμένα έντονα ψυχολογικά προβλήματα κ.α.) θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στο Συμβούλιο, με ομόφωνη απόφαση, να εντάσσει τις περιπτώσεις αυτές στις κατά προτεραιότητα αποσπάσεις. Ας μην ξεχνούμε πως πίσω από τους αριθμούς των μορίων υπάρχουν άνθρωποι με σοβαρότατα προβλήματα.
Ε. Όσοι ανήκουν στην ειδική κατηγορία μετάθεσης αποσπώνται κατά προτεραιότητα.

Η αναμοριοδότηση των κριτηρίων μπορεί να άρει ή να περιορίσει τις όποιες αδικίες προέκυψαν από τα ισχύοντα σήμερα.
Για να υπάρξει μείωση του αριθμού των αιτήσεων απόσπασης, είναι επιβεβλημένο να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους εκπαιδευτικούς να υποβάλλουν αίτηση μετάθεσης.
Η φετινή χρονιά θα τελειώσει με παράπονα και απόλυτα δικαιολογημένες διαμαρτυρίες συναδέλφων αφού πολλοί πήραν απόσπαση με καθυστέρηση και πολλοί δεν βρέθηκαν κοντά στις οικογένειές τους ενώ αποδεδειγμένα υπήρχαν κενά στις περιοχές ενδιαφέροντός τους.
Η αναλγησία, η ανευθυνότητα και η έλλειψη προγραμματισμού της πολιτικής ηγεσίας προβλημάτισαν και αγανάκτησαν τους εκπαιδευτικούς.
Σήμερα μπορούμε όλοι μαζί να αναδείξουμε τα προβλήματα που βιώνουν εκατοντάδες συνάδελφοί μας μακριά από τις οικογένειές τους και την ανάγκη να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και προπάντων με ανθρωπιά.