Κανείς εκπαιδευτικός δεν θα είναι πλέον σίγουρος για τη θέση του.

Το στοιχείο α της παρ 1 του Κεφαλαίου Β του άρθρου 16 του νόμου 1566/85 αντικαθίσταται ως εξής: «Για το συμφέρον της εθνικής οικονομίας και την ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος και με δαπάνη του δημοσίου από σχολείο σε σχολείο σε όλη την επικράτεια ανεξαρτήτως βαθμίδας εκπαίδευσης και οργανικής θέσης με απόφαση του υπουργού Παιδείας. Με Προεδρικό Διάταγμα , που εκδίδεται μετά από πρόταση του υπουργού Παιδείας, ορίζονται η διαδικασία και τα κριτήρια, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η υπεραριθμία στο σχολείο ή στο Δήμο, τα έτη προϋπηρεσίας, η οικογενειακή κατάσταση μεταξύ άλλων καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για τη διενέργεια των μεταθέσεων».

Από το Πολυνομοσχέδιο

Στα δημόσια σχολεία, το Μνημόνιο ετοιμάζεται να επιδώσει φύλλα πορείας σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς που θα βαφτιστούν υπεράριθμοι. Το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα επιβάλλει υποχρεωτικές μεταθέσεις «από σχολείο σε σχολείο σε όλη την επικράτεια ανεξαρτήτως βαθμίδας εκπαίδευσης και οργανικής θέσης»! Κανένας εκπαιδευτικός δεν μπορεί πλέον να είναι σίγουρος ότι θα συνεχίσει να υπηρετεί στην οργανική του θέση, αν «το συμφέρον της εθνικής οικονομίας και η ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος» τον βγάλει...

υπεράριθμο και από την Αθήνα τον στείλει στις ωραίες Κυκλάδες ή στα Κύθηρα. Το Μνημόνιο μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε... περιπλανώμενους Ιουδαίους, με μια απλή υπουργική απόφαση.

Επιβεβαιώνεται με τον πιο δραματικό τρόπο η βασική μας εκτίμηση: «Η κυβέρνηση -εφαρμόζοντας το σχέδιο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου για την εκπαίδευση- κονιορτοποιεί δικαιώματα και κατακτήσεις, οδηγώντας τους εκπαιδευτικούς στον εργασιακό μεσαίωνα και τη δημόσια εκπαίδευση στην πλήρη κατεδάφιση. Θέλουν τον εκπαιδευτικό – λάστιχο, χωρίς δικαιώματα, περιπλανώμενο από σχολείο σε σχολείο και από τον ένα νομό στον άλλο, πάμφτωχο και άβουλο, σε ένα σχολείο που θα προετοιμάζει ένα ευέλικτο, αμόρφωτο και υπάκουο εργατικό προσωπικό».

Η διαδικασία και τα κριτήρια των αναγκαστικών μεταθέσεων θα οριστούν με Προεδρικό Διάταγμα, όμως το Μνημόνιο δίνει μια σαφέστατη πρόγευση. Το πρώτο κριτήριο είναι η υπεραριθμία στο σχολείο ή στον δήμο. Με τις συγχωνεύσεις σχολείων που έχουν ανακοινωθεί για την επόμενη σχολική χρονιά, αλλά κυρίως με τη μέθοδο «σαρδελοποίησης» των μαθητών στα τμήματα, ένα μεγάλο τμήμα του εκπαιδευτικού προσωπικού μπορεί ανά πάσα στιγμή να κληθεί να μαζέψει τα μπογαλάκια του και να μετακομίσει υποχρεωτικά σε άλλη πόλη.

Είναι φανερό ότι τέτοιες διατάξεις συνδέονται αρμονικά με την αξιολόγηση – χειραγώγηση - κατηγοριοποίηση. Τα αποτελέσματά της, αν δεν αγωνιστούμε για την ανατροπή συνολικά αυτής της πολιτικής, θα οδηγήσουν σε κατηγοριοποιήσεις και κατατάξεις, με αποτέλεσμα την ανασφάλεια και τον κίνδυνο περιπλάνησης, ομηρίας και ανασφάλειας για το σύνολο των εκπαιδευτικών, ανεξάρτητα από ειδικότητα και χρόνια υπηρεσίας. Με άλλα λόγια οι δυσμενείς μεταθέσεις βρίσκονται ήδη στις αυλές των σχολείων, για όποιον «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» και όχι μόνο.

Ωστόσο, ο κόσμος της εκπαίδευσης και το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα δεν θα πληγούν μόνο από τη συγκεκριμένη ρύθμιση. Η Κυβέρνηση της υποτέλειας, της φτώχειας και της ανεργίας απαιτεί και τη μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού που υπηρετεί στα σχολεία.

Ο σχεδιασμός της τρόικας, ώστε να μην υπάρξουν διορισμοί στην εκπαίδευση, προκύπτει και από δύο ακόμα ρυθμίσεις. Η πρώτη αφορά στον αριθμό των αναπληρωτών. Προχωρούν σε μείωση το επόμενο έτος της τάξης του 85%. 

Του Χρήστου Κάτσικα