Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 21 Οκτώβρη, στα γραφεία της ΔΟΕ, ύστερα από κάλεσμα του Α΄ Συλλόγου Αθηνών Π.Ε., σύσκεψη συντονισμού των Συλλόγων Π.Ε. Αττικής με θέμα τα 800 σχολεία με ενιαίο αναμορφωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Στη σύσκεψη συμμετείχαν με αποφάσεις (Δ.Σ. ή Γ.Σ.) οι σύλλογοι Α΄ Αθήνας, Αθηνά, Αριστοτέλης, Παρθενώνας, Πειραιά «η Πρόοδος», Κερατσινίου – Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης», «Γληνός», «Περικλής», Άνω Λιοσίων – Ζεφειρίου – Φυλής, Καλλιθέας και ως παρατηρητές, συνάδελφοι από τους Συλλόγους Αμαρουσίου, «Κ. Σωτηρίου», «Δελμούζος», «Μακρυγιάννης», Ν. Σμύρνης, Γλυφάδας, Ελευσίνας, Ηλιούπολης, Περιστερίου. Ακόμη, παραβρέθηκαν και πήραν το λόγο, αρκετοί συνάδελφοι που υπηρετούν σε σχολεία με αναμορφωμένο πρόγραμμα καθώς και μέλη του ΔΣ της ΔΟΕ και του ΙΠΕΜ ΔΟΕ.
Στη συζήτηση εκφράστηκε η αντίθεση στο μοντέλο σχολείου που εισάγουν οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις, διαπιστώνοντας ότι αυτές στρέφονται ενάντια στο δημόσιο σχολείο και στους μαθητές. Τονίστηκε ιδιαίτερα........ ότι η πρόθεση του υπουργείου είναι η διεύρυνση αυτού του τύπου σχολείου και στα υπόλοιπα με στόχο να έχουν μετατραπεί ΟΛΑ τα σχολεία ως το 2013 σε σχολεία νέου αναμορφωμένου προγράμματος. Αναλυτικά αναδείχτηκαν από τους παρευρισκομένους τα παρακάτω ζητήματα :
- Ο κατακερματισμός της γνώσης, ο τεμαχισμός σε δεκάδες γνωστικά αντικείμενα – σε πλήρη αντίθεση με τις ρητορικές περί «διαθεματικότητας» που κυριαρχούσαν με την εισαγωγή των νέων βιβλίων -δεν βοηθά τα παιδιά να ελέγξουν και να συνειδητοποιήσουν τη γνώση που τους προσφέρεται. Η ξεχωριστή διδασκαλία τόσων γνωστικών αντικειμένων (π.χ. του μαθήματος των ηλεκτρονικών υπολογιστών) δεν βοηθά στην κατάκτηση από τους μαθητές της γνώσης, αν το σχολείο δεν τα εντάξει σε κάποιο χρήσιμο για τη δράση τους σκοπό (π.χ. μέσα από τη συνδιδασκαλία μαθημάτων).
- Το σχολείο «ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος», είναι ένα σχολείο απρόσωπο, ένα δημοτικό σχολείο που λειτουργεί με όρους γυμνασίου, όπου η παιδικότητα συντρίβεται κάτω από το βάρος του καθημερινού 7ωρου. Το χαοτικό εκπαιδευτικό περιβάλλον, η εντατικοποίηση, η κινηματογραφική αλλαγή διδασκόντων και γνωστικών αντικειμένων, η αβάσταχτη κούραση από τα εξαντλητικά καθημερινά ωράρια, έχουν ολέθρια αποτελέσματα, ιδιαίτερα για μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η εναλλαγή 5 και 6 εκπαιδευτικών σε μία τάξη υπονομεύει την αναγκαία οικειότητα και εμπιστοσύνη μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητή και δημιουργεί χαοτικές καταστάσεις και ανυπέρβλητα προβλήματα στη λειτουργία του σχολείου. Επιπλέον, πουθενά δεν έχουμε δει μέχρι τώρα, μια μελέτη ή μια έρευνα, να τεκμηριώνει που στηρίζεται αυτό το πρωτοφανές μοντέλο σχολείου, που εισάγει 11 ξεχωριστά διδακτικά αντικειμένα για τις δύο πρώτες τάξεις, 13 για τις δύο μεσαίες και 15 για τις δύο τελευταίες καιεπιβαρύνει τα παιδιά του Δημοτικού με 1.274 ώρες υποχρεωτικής διδασκαλίας το χρόνο, μακράν τις περισσότερες για όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ ! Επισημαίνουμε ότι, στη σχετική λίστα, ακολουθεί η Αυστραλία με 954 ώρες και η Ολλανδία με 940. Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 769 ώρες το χρόνο, ενώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι λίγο περισσότερες και φθάνουν τις 781 το χρόνο !
- Η ρητορική που πρόβαλλε το υπουργείο και τα στελέχη του, για να αποσπάσει τη συναίνεση των γονιών την περασμένη άνοιξη, έχει καταρρεύσει κάτω από το βάρος της πραγματικότητας. Η τσάντα δεν μένει στο σχολείο – αντίθετα, επιστρέφει ακόμα πιο βαριά στο σπίτι. Η ανάγκη για κατ’ οίκον εργασία παραμένει (αφού οι διδακτικοί στόχοι και τα βιβλία δεν αλλάζουν), μόνο που αυτή αρχίζει πολύ πιο αργά και επιτελείται από πολύ πιο κουρασμένα παιδιά. Τα φροντιστήρια των αγγλικών όχι μόνο δεν κλείνουν, όπως δηλώνει η Υπουργός Παιδείας, αλλά ξεκινούν διαφημιστική καμπάνια για τα «αγγλικά από την πρώιμη ηλικία».
- Κατατέθηκε πλούτος απόψεων για τους τρόπους με τους οποίους χρειάζεται να ενταχθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία oι διάφορες ειδικότητες που προσλήφθηκαν στα 800 ολοήμερα νέου αναμορφωμένου προγράμματος (πληροφορική, θεατρολογία, ζωγραφική κ.λπ.), όχι ως νέα διδακτικά αντικείμενα αλλά για να ενισχύσουν τις μεθόδους διδασκαλίας. Ειδικά για τις ξένες γλώσσες εκφράστηκε η αναγκαιότητα της δημιουργίας ολιγομελών τμημάτων (κι όχι τα σημερινά 20άρια και 25άρια) ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για τη διδασκαλία της ξένης γλώσσας.
- Το σχολείο «ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος», εισάγεται ταυτόχρονα με το θεσμό του Αναπληρωτή Μειωμένου Ωραρίου. Πρόκειται για μια νέα προσπάθεια του υπουργείου παιδείας, να κατηγοριοποιήσει το σώμα των εκπαιδευτικών και να επιβάλλει νέες ευέλικτες εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο σχολείο. Οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι, πληρώνονται μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Για την ακρίβεια είναι ακόμη απλήρωτοι και επιπλέον, καλούνται να επιμορφωθούν Σαββατοκύριακο φυσικά χωρίς αποζημίωση. Στην επαρχία τα πράγματα είναι χειρότερα γιατί καλούνται να πληρώσουν οι ίδιοι έξοδα μετακίνησης και διαμονής τους.
- Η κάλυψη των αναγκών για ειδικότητες με περιπλανόμενους και μεταφερόμενους εκπαιδευτικούς, υπονομεύει τη συνοχή της σχολικής μονάδας, διαλύει τους απαραίτητους δεσμούς συνοχής της σχολικής κοινότητητας, εξοντώνει τους εκπαιδευτικούς και χειροτερεύει τις συνθήκες εργασίας τους. Οι εκπαιδευτικοί έρχονται αντιμέτωποι με μια σειρά πρωτοφανή προβλήματα που αφορούν τη λειτουργία του Συλλόγου Διδασκόντων, τα κυλιόμενα και ευέλικτα ωράρια, την αναζήτηση του χρόνου για την ενημέρωση των γονέων. Τα διαφορετικά ωράρια εκπαιδευτικών Α΄θμιας και Β΄θμιας, επαναφέρουν πιο επιτακτικά το αίτημα της απεργίας του 2006 για εξίσωση του ωραρίου μας στα επίπεδα της Β΄θμιας.
Ένα νέο μοντέλο σχολείου αναδύεται μέσα από τη συγκρότηση και την αναμενόμενη επέκταση των 800 ολοήμερων. Ένα σχολείο που κατακερματίζει τη γνώση, εντατικοποιεί τους ρυθμούς μάθησης χωρίς κανένα σεβασμό στην παιδικότητα, διαλύει κάθε ιστό συλλογικότητας, αφαιρεί κάθε περιθώριο αυτονομίας και ελέγχου της σχολικής καθημερινότητας από τον εκπαιδευτικό. Αυτό το μοντέλο σχολείου, αντιστοιχεί στο πρότυπο του φθηνού, πειθαρχημένου και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, γι’ αυτό και προωθείται από τις ίδιες πολιτικές δυνάμεις που στο όνομα της κρίσης, έχουν εξαπολύσει σφοδρή επίθεση στο εισόδημα και τις κατακτήσεις μας.
Οι εμπειρίες, οι εικόνες, αλλά και οι αγωνίες και η αγανάκτηση που μετέφεραν οι δάσκαλοι που υπηρετούν σε σχολεία «ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος» περιγράφουν γλαφυρά το τοπίο: έκρυθμες καταστάσεις, έξαρση των φαινομένων βίας και αυταρχισμού στις τάξεις αλλά και στα διαλλείματα, παιδιά που διαμαρτύρονται και ρωτούν απεγνωσμένα «πότε θα πάω σπίτι μου», δάσκαλοι που καλούνται να κάνουν απλά «φύλαξη» μέσα στο 7ωρο λόγω ελλείψεων προσωπικού, εκπαιδευτικοί πληροφορικής που λόγω έλλειψης εργαστηρίων διδάσκουν εδώ και ενάμιση μήνα ζωγραφίζοντας καθημερινά οθόνες, πληκτρολόγια και ποντίκια, τάξεις που «καταναλώνουν» απίστευτες ποσότητες μπλοκ ιχνογραφίας, αφού η καθημερινή πολύωρη ζωγραφική αποτελεί τη μόνη διέξοδο στην έλλειψη υποδομής, προσωπικού και σχεδίου, πρωτάκια που αδυνατούν να συγκρατήσουν ακόμα και τα ονόματα όλων αυτών των εκπαιδευτικών που μπαινοβγαίνουν στην τάξη τους.
Απέναντι σε ένα τέτοιο τύπο σχολείου, απέναντι στην πλήρη διάλυση της δημόσιας παιδείας, το εκπαιδευτικό κίνημα δεν μπορεί να συναινεί ούτε να υπογράφει συμφωνίες σιωπής. Δεν μπορεί ακόμη, να έχει το ρόλο του παθητικού θεατή που παρατηρεί από απόσταση και σημειώνει ως αδιάφορος «διαιτητής» θετικά ή αρνητικά σημεία. Οφείλει να πάρει ξεκάθαρη θέση και να οργανώσει την αγωνιστική δράση των εκπαιδευτικών και των γονιών. Η υπόθεση αυτή, μας αφορά όλους καθώς από την επόμενη σχολική χρονιά επιδιώκεται η επέκταση του συγκεκριμένου θεσμού. Δεν υπερασπιζόμαστε το παλιό σχολείο, αντίθετα, προβάλλουμε την ανάγκη για ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών. Αρκετοί Σύλλογοι, άλλωστε μεταφέρουν και προβάλλουν αναλυτικές προτάσεις για ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο, που θα προβάλλει το ενιαίο της γνώσης, θα στηρίζεται στην παιδαγωγική ευθύνη του δασκάλου για κάθε σχολική τάξη και σε αυτά τα πλαίσια θα εντάσσει τις ειδικότητες στο πρόγραμμα (π.χ. συνδιδασκαλίες). Σχολείο, όπου η λειτουργία της εκπαιδευτικής κοινότητας θα στηρίζεται στη σταθερή παρουσία σε ένα σχολικό συγκρότημα όλων των εκπαιδευτικών και θα υπάρχει μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους.
Σε αυτή την κατεύθυνση προτείνονται στους Συλλόγους Π.Ε. για την επόμενη περίοδο :
- Η σύγκληση έκτακτων Γενικών Συνελεύσεων με θέμα τα 800 ολοήμερα, ιδιαίτερα στους Συλλόγους που υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση αυτού του τύπου σχολείων.
- Η έκδοση αφίσας των Συλλόγων Π.Ε. με σχετικό περιεχόμενο.
- Η πλατιά κυκλοφορία κειμένου υπογραφών από τους εκπαιδευτικούς.
- Η οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων τοπικά αλλά και κεντρικά, το τελευταίο δεκαήμερο του Νοέμβρη.
- Η μεγαλύτερη δυνατή δημοσιοποίηση των θέσεων και προτάσεων των Συλλόγων, με οργάνωση (ή και συνδιοργάνωση με Ενώσεις Γονέων) συναντήσεων ενημέρωσης με τους γονείς των σχολείων, με έκδοση ανοιχτής επιστολής προς τους γονείς.
- Η παρέμβαση στα επιμορφωτικά σεμινάρια που αφορούν τους αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου με στόχο να οργανωθεί συνολικά η δράση που αφορά τα δικαιώματά τους. Απαιτούμε να αποζημιωθούν οικονομικά οι συνάδελφοι /ισσες που παρακολούθησαν τα σεμινάρια και προτείνουμε,να υπάρξει συνδικαλιστική κάλυψη από το ΔΣ της ΔΟΕ και τους Συλλόγους, ώστε να μην παρευρίσκονται σε αυτές τις ώρες που είναι έξω από το διδακτικό τους ωράριο.
- Η πραγματοποίηση μεγάλης, ανοιχτής συνέλευσης αγώνα, την Κυριακή 5 Δεκέμβρη, με στόχο να υπάρξει μαζική συμμετοχή, ιδιαίτερα των συναδέλφων που υπηρετούν σε αυτά τα σχολεία και των συλλογικών φορέων των γονέων, να αποκρυσταλλωθούν στόχοι, αιτήματα και διεκδικήσεις και να οργανωθούν αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Τέλος, καλούμε σε νέα ανοιχτή σύσκεψη συντονισμού των Συλλόγων Π.Ε. την Πέμπτη 18 Νοέμβρη, στις 7μμ, στα γραφεία της ΔΟΕ (Ξενοφώντος15α, Σύνταγμα). Στη σύσκεψη καλούνται να συμμετέχουν, η ΑΣΓΜΕ, οι Ομοσπονδίες, οι Ενώσεις και οι Σύλλογοι Γονέων, καθώς και το Συντονιστικό Ωρομισθίων και η ΠΕΑΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου